Saturday, April 14, 2012

My Time-Poem of the week-25


मेरो समय

मेरो समयले मलाई हरेक दिन
आफ्नो न्यालयको कठघेरामा
उभ्याउँछ

हातमा धर्मशास्त्र राख्ने आदेश दिँदै
केवल सत्य बोल्न सचेत गराउँछ
अनि प्रश्न गर्छ
तैले तेरो जिवनको बलत्कार गरेको साँचो हो?

म एक छिन मौन हुन्छु
समय तिर हेर्छु
साँचो बोल्ने प्रतिवद्धताका साथ भन्छु
महोदय, मैले होइन
मेरो जिवनले नै मेरो बलत्कार गरेको हो
र प्रत्येक दिन गर्छ

सुन्नेहरु सबै हाँस्छन
समय पनि
म मौन हुन्छु
तर एकै छिन पछि
हाँस्नेहरु तिर हेर्द भन्छु
मेरो बलत्कार गर्न
मेरो जिवनलाई उचाल्ने
तिमीहरु नै हो

मेरो जिवन सभ्य थियो
मेरो जिवन शान्त थियो
मेरो जिवनलाई यी हाँस्नेहरुले
बलत्कारी बनाए
यो सुनेर समय मौन हुन्छ
तर हाँस्नेहरु फेरि हाँस्छन
अनि हाँसिनै रहन्छन

विश्वराज अधिकारी

No comments:

Post a Comment