जिवन लिला
भत्किँदै छ मेरो अगाडि मेरै विश्वास किला
बुझ्न कठिन भयो अति यो जीवन लिला
लाग्द्थ्यो जीवन निर्देशित दिशाम चल्दछ
उर्वरा भूमिको बिरुबा झै अति फुल्दछ फल्दछ
तर जीवनको आफ्नै गति आफ्नै मति
भिन्न सबै भन्दा यसको आफ्नै रिति थिति
जीवन तर सुकेको पात झै
कहिले धरति कहिले आकाशमा
पुग्छ कता कता
सानो सानो बतासको साथमा
कहिले कसैको पाइताला मुनी
कहिले फोहरको रासमा उडदै छु उडदै छु
पुगुँला त कहिले जहाँ पुग्न खोजेको हो
भन्ने झिनो आशमा कता कता पुग्दै छु
जीवन नाटक मनञ्चन हुने यो निर्देशनमा कसको
पात्रहरु को को हुन बुझ्न नसकिने यो नाटकको
आफ्नै जीवन नाटकको थरि थरि दृश्य हेर्दछु
डोरीमा कसैको तानिएर कडपुतली झै घुम्दै छु घुम्दै छु
विश्वराज अधिकारी
No comments:
Post a Comment